Trots zijn

Lekker, ik ben een keer een middag vrij! Toch heb ik een drukke (sociale) planning die middag en avond. Direct vanuit mijn werk besluit ik naar de supermarkt te rijden, dan heb ik dat maar gehad. In een tempo waar ik zelf van sta te kijken, loop ik door de gangen en pak ik uit de schappen wat ik nodig heb. In no time sta ik bij de kassa. Daar wordt eerst mijn inschattingsvermogen op de proef gesteld (welke rij gaat het snelst?) en vervolgens mijn geduld. Ik heb immers nog veel te doen.

Vóór me in de rij staat een klein meisje; naar schatting tweeënhalf jaar oud. Ze heeft zo’n klein winkelwagentje en legt, één voor één, de boodschappen op de band. Ik zucht en denk dat mijn inschattingsvermogen mij in de steek heeft gelaten. Dit kan nog wel even duren. Ik kijk naar het meisje en hoe zij, uiterst zorgvuldig, met twee handen elk artikel uit haar wagentje pakt, op het puntje van haar tenen gaat staan en zo maar nét het artikel op de lopende band kan leggen. Al snel vergeet ik mijn haast. Naast dat het behoorlijk vertederend is, schiet ik er ook een beetje van in de lach. Alle boodschappen liggen namelijk keurig achter elkaar in een rijtje, waarbij alleen rechterhelft van de lopende band benut is. Verder dan die kant komt ze niet. Even twijfel ik of ik de producten doorschuif, zodat ik sneller mijn boodschappen kan plaatsen en de klant achter mij ook alvast zijn mandje kan legen, maar ik doe het niet. Het proces is te mooi en ik zou de aandacht, waarmee dit meisje haar taak uitvoert, volledig tenietdoen.
Met een serieus gezicht pakt ze het laatste artikel, een doosje met zes eieren, uit haar wagentje. Met uiterste precisie houdt ze haar handen boven haar hoofd, staat ze op haar tenen en schuift ze de eieren met haar vingertoppen op de band. “Zo,” zegt ze tegen zichzelf. Ze klopt haar handen af en is tevreden. “Wauw,” zeg ik tegen haar. “Dat heb jij knap gedaan!” Ze kijkt me aan en lacht trots. Ook enigszins verrast dat er iemand anders is die het gezien heeft.

Hoe simpel kan het zijn; al heb je maar een héél klein taakje: wees er trots op als je dit met aandacht goed hebt uitgevoerd. Daar mogen wij ook wat vaker bij stil staan.

Deze blog werd mede mogelijk gemaakt door mijn inschattingsvermogen.